Dr. Mike Yeadons nøkkelvitnesbyrd – Del 1: Dei åtte covid-løgnene

Henta frå UK Column. Omsett av saksyndig.

Dette er fyrste del av ei transkribering av dr. Mike Yeadons vitnesbyrd til den 86. sesjonen av  Stiftung Corona Ausschuss [koronagranskingskomitéen til dei tyske advokatane Reiner Füllmich og Viviane Fischer, oms.an.], halden 7.januar 2022. I denne transkripsjonen, som dekkjer dei fyrste tjue minutta av hans vitnesbyrd, etablerer dr. Yeadon sin CV og slår tilbake mot kritikk av motiva sine.

_______________________________________________________________________
Innlegget er hentet fra Saksyndig
_______________________________________________________________________

Karriere

Eg er dr. Mike Yeadon. Eg skildrar meg sjølv som ein industriveteran. Eg jobba i den biofarmasøytiske industrien heile livet.

Min fyrste grad var i biokjemi og toksikologi. Engelskmenn likar ikkje å skryte, men eg blir fortalt at eg burde det. Eg var på topp i årskullet med særs god margin.

Som student jobba eg under militær klaring på Porton Down: det svarer til Fort Detrick. Det er der det britiske militæret utviklar sitt sokalla kjemiske forsvar. So eg var under Official Secrets Act – dei må ha trudd at eg var ein galning på den tida.

Eg jobba òg seks månader på Police Forensic Service-hovudkvarteret i Aldermaston, so eg lærte ein god del analytiske teknikkar der [Forensic Service driv mellom anna med åstadsgransking, slik som dei gjer i den amerikanske serien CSI; oms. an.].

Deretter skreiv eg ein forskingsbasert doktorgrad i luftvegsfarmakologi, og etter det hoppa eg inn i industrien. Eg hadde sju år, sju lykkelege år, ved Wellcome sine forskingslaboratorium, før dei stengde etter å ha blitt kjøpt av Glaxo. So min karriere omfattar konsolideringsfasen av farmasøytiske selskap – vi kallar det den «skitne snøballen». Selskap blir absolutt store, og det er relevant til det som skjer i dag: dei er so store, so mektige.

Etter det byrja eg i Pfizer i Storbritannia, på deira svært berømte forskingsbase i Sandwich, Kent. Eg trur fleire bestseljar-legemiddel vart oppdaga og sleppt på marknaden frå det laboratoriet enn alle andre føretak på planeten. Eg ønskjer eg kunne hevde at eg hadde noko med det å gjere, men det hadde eg ikkje. Men det [den jobben] gjorde er å gje meg høvet til å lære, som det var, på kneet til store legemiddeloppdagingar. Folk [ved det laboratoriet] unnfanga og leia faktisk program, fann opp molekylar, utvikla dei, gjekk gjennom tryggleikstestar og lanserte dei. Og dei alle tente meir enn ein milliard året etter. So det var ein verkeleg god stad å lære dette yrket.

Eg forlét Pfizer i 2011 etter å ha leia luftsvegsforsking internasjonalt. So eg var leiande vitskapleg offiser for det terapiområdet, allergi og luftvegar. Eg drog fordi dei stengde staden i 2011. Eg spelte ei viktig rolle, trur eg, i å hjelpe nokre av dei programma, og nokre stabsmedlemmer, i å flytte til nye heimar: verdas andre største generelle selskap, Mylan, erverva litt plass i den forskingsparken og hyrte mange av mine tidlegare kollegaer. Openbert gjorde eg ikkje avtalen, men eg hadde, trur eg, noko å gjere med [suksessen av å] pitche den til selskapet.

I dei ti siste åra fram til i dag, har eg vore konsulent for oppstartar og midtfase-bioteknologiselskap. Nokre er no offentlege, andre i privat eige. Dette er rundt tretti selskap, for det meste innan feltet luftvegar eller betennelse, immunologi, den sorten. Midt i den tiårsperioden hadde eg høvet til å starte mitt eige bioteknologiselskap med tre andre kollegaer, og samle inn ein del pengar frå private investorar og deretter erverve element frå min førre portefølje, fordi Pfizer stengde ned staden og krympa verkeleg sitt fotavtrykk. Det var ein temmeleg vanleg modell for ti år sidan.

So det er meg: eg har dei breie biologiske disiplinen og forståinga som er nødvendig for å gjere forsking – å forstå sjukdom og mekanismar godt nok til å vurdere inngrepspunkt som kan bidra til å forsinke sjukdom eller forbetre symptom. Og å gjere det trygt: det var alltid viktigast.

Bestriding

Nokre menneske har sagt, «kvifor snakkar du ut?» og, «du er ein galning!», eller kva som helst. Dei tre tinga, vil eg seie, som oftast er tilskrive meg som ikkje er sant, vil eg seie er:

«Han er ein bitter tidlegare tilsett.» Vel, du veit, for det fyrste slutta eg for ti år sidan. Eg ber ikkje nag, og iallfall ikkje i ti år. For det andre samarbeidde Pfizer og eg svært godt. Eg vil seie – til denne dag – at Pfizer var den beste arbeidsgjevaren eg nokosinne jobba for. Det er in fantastisk stad å jobbe. For grunnane som eg skildra, har noko godt gale sidan, openbert; men eg var ikkje glad at eg måtte slutte. Dei var veldig snille med meg.

Eg var ein av dei siste tilsette som forlét staden, fordi eg hjelpe med omplassering av folk og prosjekt. So det høyrest ikkje ut som ein bitter person. Dei behandla meg òg svært godt når det gjaldt overtalligheit, fordi eg var visepresident.

Og so, som eg har sagt, eit år etter at eg slutta, kom eg tilbake med pengar og ein advokat og gjorde ein avtale med dei, og so to år etter skaut dei inn tilleggskapital. Det høyrest ikkje ut som vi ikkje kjem overeins. Og i 2017, då Novartis kjøpte opp Ziarco, mitt bioteknologiselskap, tente dei ein ikkje offentleggjort sum som eg vil seie burde gjere dei svært lykkelege. Dei laga definitivt ein god avtale. Det var for fem år sidan, og eg har ikkje hatt med dei å gjere sidan. So nei, eg er ikkje bitter, og eg var svært heldig som tente pengar på det: det er det som har late meg vere uavhengig, forresten.

Andre har sagt at eg søkjer «berømmelse». Vel, nei. Trass at eg kan vere på TV eller på kamera, er eg frå naturens side faktisk ein temmeleg sky person. Dersom du overlét meg til meg sjølv, ville eg fikle med motorsyklar i eit skur, mest sannsynleg. Det er det eg likar å gjere.

Og andre seier, «vel, han tener pengar». Nei. Det er ikkje ein einaste ting eg nokosinne har gjort [av å stå fram i media] som eg har tent pengar på, og faktisk har eg truleg tapt fleire hundre tusen pund av å bli kasta ut av det vitskaplege rådgjevingspanelet av tidlegare klientar [sidan eg snakka ut om genterapi-injeksjonar], då dei sa, «Du har blitt historia, og det er ikkje akseptabelt,» noko eg forstod.

So det kostar meg pengar; det øydelegg ryktet mitt; og eg har alle grunnar til å berre bli heime og nyte min tidlege pensjon. Nei, grunnen til at eg snakkar ut er fordi eg merka at rådgjevarar til den britiske regjeringa lyg: dei lyg direkte på TV.

Fyrst var det berre litt fascinerande, men gjennom våren og inn i sommaren 2020, vart eg fyrst uroleg og seinare på året skremt – og eg er framleis skremt.

Koordinering

Kvifor? Kvart [utvikla] land hadde [før covid] noko som vart kalla ein pandemiførebuingsplan for ting som dette, eller influensa meir typisk, og eg har lese dei. Eg har lese alle, kanskje tjue, frå G20-landa, pluss WHO [sin pandemiførebuingsplan]. Og essensielt har dei berre to ting å tilrå:

1. Dersom du er symptomatisk, ver vennleg å halde deg heime og vekke frå andre menneske til du er betre – og det er fordi vi har vist i fleire tiår at symptomatiske menneske er pådrivarar for viral infeksjon, epidemiar.
2. Vask hendene dine oftare enn vanleg – fordi ved kvart nye patogen skjøner vi ikkje overføringa skikkeleg, so det er eit godt føre-var-tiltak.

Dei neste ni sidene av desse [pre-covid] pandemiførebuingsplanane består av å fortelje oss kva [land] ikkje bør gjere. Ingen av dei involverer: stenging av grenser, med mindre du bur på ei lita øy; stenging av skular; stenging av forretningar; massetesting av friske; nedstenging; munnbind; alt som dette. Ingen av dei. Absolutt alle tinga som vi har blitt fortalt er «essensielle» vart utelatne og eksplisitt gått vekk frå av dei tidlegare planane.

So eg vil seie at det sterkaste beviset eg kan tilby for mi overtyding om at det finst ein supranasjonal plan for å ta over alle dei liberale demokratia, er denne at alle landa har på ein eller annan måte liknande pandemiførebuingsplanar, som var svært enkle, og alle gjekk vekk frå dei i [same] vekene in mars 2020. Alle saman. Og dei erstatta dei med det same forteljingsmanuset.

Løgner

Eg skal berre skildre [det manuset]: eg kallar dei Dei åtte covid-løgnene. Kvar einaste av dei er uriktig. Og eg trur målet med dei var å skremme folk til døde, og eg trur det har fungert.

So korleis i alle dagar kunne det ha seg at Tyskland, Italia, USA, Island, dei skandinaviske landa, alle har nøyaktig den same feilaktige informasjonen, alle på same tid? Eg gjev dykk, mine damer og herrar i publikum, svaret at det berre er éin måte dette kan skje på: og det er dersom dei alle vart einige om å gjere det på førehand, verkeleg.

Eg kjem ikkje til å bruke mykje tid på Dei åtte covid-løgnene i dag, fordi det var eit svært langt opptak på The Highwire med Del Bigtree rundt eit år sidan, der eg går gjennom dei i sirleg detalj. Men [summa summarum], kva var dei?

1. Vel, dei fortalde oss slikt som dette: «Dette er eit ekstremt dødeleg virus. Dersom du får det, blir sjuk, kan du verkeleg døy.» Hugs den fallande mannen, med ansiktet ned, i Wuhan? Det har aldri skjedd andre stader. Det er reint teater. Og det viser seg at det ikkje er eit spesielt dødeleg virus, dersom det eksisterer i det heile. Det er rundt det same som ein ille sesonginfluensa.
2. Dei brukte PCR-testing gjentekne gonger, med pinnar opp i nasen og ned i halsen, og fekk deg til å tru at desse var høgt nøyaktige og i stand til å skilje ein klinisk infisert person frå nokon som ikkje er det. Og sjølv oppfinnaren [av PCR], Kary Mullis, som døydde, som vann ein Nobel-pris for denne teknikken, sa at du burde aldri bruke det for dette føremålet. So eg vil ikkje kaste vekk meir tid [på dette temaet], men dei bruker framleis desse forbaska testane, og dei er ikkje pålitelege; dei fortel deg ikkje noko, faktisk.
3. Dei sa òg at du burde gå med munnbind, men munnbind har blitt omfattande studert. Tøymunnbind, om noko, gjev deg større risiko til å få uvanleg bakteriell lungebetennelse, fordi du pustar gjennom ein skiten klut. Og dei blå munnbinda er ikkje munnbind, faktisk: dei er skvettlappar. Føremålet deira på sjukehus er å stoppe blod og kroppsvæsker frå å kome inn i nasen og munnen til pleiaren. Dei har aldri vore meint å filtrere pusten din, og openbert gjer dei ikkje det, men dei bad deg om å gå med munnbind, og eg trur at føremålet – definitivt hjå meg – er at dei skaper angst. Eg føler meg verkeleg frykteleg når eg går med dei tinga.
4. So innførde dei nedstengingar, der du for det meste skulle halde deg heime, med mindre du var ein stakkars kroppsarbeidar, og då måtte du gå på jobb – men intelligentsiaen fekk for det meste betalt for å halde seg heime i svært lang tid: tre månader i fyrste omgang, i tilfellet med Storbritannia. Nedstengingar, sa dei til oss, ville forsinke spreiinga av viruset, og mange tenkte at dette må tydelegvis vere slik, fordi det er ein sjukdom som spreier seg frå person til person. Men det laud ikkje godt i mine øyre, og eg er flau over å seie at det tok meg fleire månader å innsjå kvifor nedstengingar ikkje ville fungere.
5. Og so kjem vi til den neste løgna: ideen om asymptomatisk overføring, at du kan bere viruset i luftvegane og likevel ikkje ha symptom, men likevel vere i stand til å spreie nok materiale til å smitte ein person i nærleiken. Det er ikkje sant. Det er ei rein løgn. Kvar gong ein vitskapleg rådgjevar, medisinsk rådgjevar til regjeringa, fortel deg ting som asymptomatisk overføring, vil eg at du skal vete at dei tek ikkje feil, dei lyg, fordi det har blitt studert og er rett og slett ikkje sant. Eg kan gje deg link til ei samling sitat frå Fauci, ein WHO-lege, og andre menneske – faktisk inkludert meg – som går gjennom dette argumentet. So dersom asymptomatisk overføring ikkje skjer – og eg er sikker på at det er epidemiologisk irrelevant: eg seier ikkje at det aldri skjer, men det er irrelevant – dersom det er irrelevant, kvifor skulle du måtte gå med munnbind om du er frisk? Kvifor skulle du måtte teste nokon som ikkje har nokon symptom? Kvifor skulle du måtte stengje bedrifta di, skulen din eller økonomien? So igjen, dei har loge til deg, med det mål å både skremme deg – og eg trur òg, ved å lære [denne innsikta] frå finansielt erfarne menneske, det andre målet var å byrje å øydeleggje økonomien og dei suverene valutaene, og eg trur dette er eit pågåande mål.
6. Dei laug òg til deg og fortalde oss at det ikkje fanst behandling for denne virale luftvegsinfeksjonen. Eg vil ta hatten min av for dr. Peter McCullough som leiar, men han er berre representanten for svært mange modige legar som slo tilbake mot denne nihilismen. Dei har utarbeidd eit halvt dusin svært gode behandlingsopplegg, brukt progressivt: tidleg i sjukdomsforløpet vil du behandle replikasjon; i midtfasen betennelse; i terminalfasen, koagulering. Og dersom du forstår denne multifase-infeksjonen, kjem du til konklusjonen – som er min – at dette er den mest behandlingsbare luftvegsinfeksjonen nokosinne. Det er verkeleg temmeleg overraskande, men bruken av dei behandlingsformene er forbode nesten i heile verda, til det omfang at folk vil bli bøtelagt eller til og med fråtekne legeautorisasjonen. Det er ei anna løgn der.
7. So vil dei seie ting som, «Vel, vi er ikkje sikre på om du blir immun når du har hatt det.» Eg vil seie at elementær immunologi fortel deg at det rett og slett ikkje er sant. Vi veit at grunnleggjande forståing ville vere: so fort du har nedkjempa viruset, vil du ha teke høgoppløyselege bilete av det i det det brukte immunforsvaret ditt, og dersom du ser det igjen – eller noko som er i slekt med det, som ein variant – vil du ikkje bli klinisk sjuk; ikkje på fleire månader, kanskje fleire år. So det er ei anna løgn.
8. Og den siste løgna – og vi vil kome tilbake til dette – er at vaksinane er trygge og effektive, men det er ei heilt anna historie.

Eg har sagt at beviset for ein supranasjonal plan er å gå vekk frå enkle, veletablerte pandemiførebuingsplanar og erstatte dei med denne bunken av løgner, og alle landa gjorde det.

Dersom nokon ønskjer å skrive til meg om ei uskuldig forklaring på dette, vil eg elske å høyre det. Eg ønskjer å ta feil, men uheldigvis trur eg at eg ikkje gjer det.

Kontroll

So dersom motivet er frykt, trur eg at det ultimate målet er kontroll. Vi vil kome inn på dette: kontrollmekanismen, som vi kan sjå bli installert rundt oss, dei sokalla vaksinepassa: fyrst eit sertifikat på papir og til slutt ein QR-kode på telefonen din, som fortel til alle som treng å vete det at du har fått dei påkravde tala dosar med desse materiala.

Vi vil kome tilbake til dette, men igjen, det er nonsens. Økonomisk øydelegging, trur eg, er på veg. Det var ein person som er svært erfaren i London by, og eg høyrde han ringje til eit radioprogram tre veker sidan, og han sa «eg veit ingenting om virus».

Han sa mykje om finans og snakka om mengda av pengar – det blir ikkje eingong lånt, det blir berre trykt – dette skapte faktisk nye pengar med eit gjeldsbrev frå regjeringa: dei har gjeve sertifikat til investorane. Han sa:

«Det er mitt syn at suveren valuta allereie er øydelagt, og vekslingsratane bør flytte seg ofseleg mot kvarandre, og dei gjer det ikkje om du ser etter.»

Og grunnen til dette, som Catherine Austin Fitts fortel oss, er at dette er ein konspirasjon leia av sentralbank-klikken og klientane deira for å ta over verda. Eg trur at når dei fyrst har øydelagt økonomien – igjen, eg parafraserer frå Catherine – vil det kome ei stor finansiell nullstilling som vil ha oss til å bruke vaksinepassa våre – ein digital ID – og sentralbankens digitale mynteining, som du kan slå opp. Dei er verkelege og dei blir snakka om av alle sentralbankar. Du vil ikkje like dei; verkeleg ikkje. Det vil tyde slutten på kontantar og på kvar ein privat transaksjon.

Og eg veit at eg går lenger enn mange, men eg er verkeleg svært bekymra at der finst ein alvorleg intensjon å drepe ein svært stor del av verdas befolkning. Igjen, eg håper eg tek feil, men alle tiltaka som blir kravde for å kome til dette punktet av kontroll gjennom vaksinepass – digital ID og òg [intensjonen om å] vaksinere folk gjentekne gonger: dei set jammen scena der ein dårleg skodespelar vil kunne introdusere ein gensekvens som stel frå deg helsa di og drep deg på ein ganske føreseieleg måte i ein ganske føreseieleg rate per million dosar. So dersom nokon ønskjer å avfolke, ser opptakta so perfekt at det ikkje er fullstendig sprøtt [å merke dette].

Før eg går over til vaksinane – og dette er ei bekymring – har eg hatt mange menneske som har sagt til meg:

«Mike, dette kan umogleg vere på den måten du skildrar det. Det ser overbevisande ut, det forstår eg, men kom an: du kan ikkje ha ein global konspirasjon som denne. Det vil kome ut, og det involverer for mange menneske, veit du. Du må ta feil; det må finnast ei anna forklaring.»

Og eg føreslår til dei at dei ser etter ein video – overraskande nok på YouTube – av ein tysk journalist med namn Paul Schreyer. Det er ein timelang dokumentar kalla Pandemic simulation games – Preparation for a new era?

Og når du ser den, trur eg at ditt siste vaklande forsvar av at dette ikkje er ei velorganisert, lenge planlagt hending, vil forsvinne, og hjartet ditt vil vere ned i magen tjue minutt inn i dokumentaren. I hovudsak, alle skodespelarane du ser rundt bordet – inkludert, sei, Event 201, som fann stad i slutten av 2019 – alle desse spelarane tek no for tida rollene som dei hadde i simuleringa, og i heile verda, og dei gjer nøyaktig dei tinga dei gjorde i simuleringa. So desse var øvingane, og det var meir enn eit dusin av desse hersens tinga.

Anglosentrisk

Og eg trur at eit av dei mest bitre augneblinka for meg var å innsjå at vi gjorde dette mot oss sjølve: at USA, Storbritannia, New Zealand, Australia og Canada – Dei fem auga (Five eyes, et overvåkningssystem, red.) – trur eg er dei leiande spelarane. Eg kjem ikkje til å seie at Russland ikkje er involvert eller noko, men det ser ut som Edward Bernays skule om psykologisk handtering har blitt brukt av folk i militær etterretning: dei har retta våpena sine mot sitt eige folk i to år, gjennom alle desse løgnene, gjentekne meldingar, so det vi vil gjere er å vekkje folk opp – fordi dersom vi ikkje vaknar opp, er vi ferdige som liberale demokrati.

Eg kjem til å gå over på vaksinane, men før eg gjer det, vil eg seie to ting som ikkje er originale ytringar, men som slår meg som svært passande.

Eg har sett på mange meldingstavler: «Når alt dette kjem ut, spør meg ikkje korleis eg visste det; spør deg sjølv kvifor du ikkje gjorde det.» Eg meiner, ærleg tala, at beviset på at noko skurrar, trur eg er so sterke at du bokstavleg tala må ta vekk blikket for å ikkje innsjå at ting er verkeleg ille overalt.

Og den andre tingen er eit gammalt ordtak – eg har høyrt dette før; det får meg til å flire litt:

«Dersom du er eitt steg framfor alle andre, kan du bli sett på som eit geni; dersom du er to steg framfor, er du ein galning.»

Og eg er redd for at det er det eg har vore: jobben min som vitskapsmann var å få auge på svake spor i sparsame data – det er det du gjer når du prøver å få til noko som er nytt – og so eg trur at eg har vore eit par steg framfor, og truleg av og til feil; men generelt, trur eg, er det tragisk omtrent det eg har sagt.

No, lat oss få lysbileta opp, fordi ein kollega har laga ein analyse som eg trur er svært treffande når du ser den.

Forsidebilde: Taras Chernus

Redaksjonen har lagt til bilder m/tekst

Tidligere publisert på derimot.no