Hvis vi skal forstå hvorfor Kongressen i USA i disse dager vedtar tidenes høyeste krigsbudsjett i USA og plusser på med 15 milliarder ekstra dollars som regjeringen ikke har bedt om, da kommer en ikke utenom lobbyistene (krigsindustriens «smørere») som korrumperer hele det politiske systemet i USA.

Systemet er perverst og den viktigste årsaken er at krigsindustrien er privat. I et system hvor drivkraften (hovedmotivet) er fortjeneste vil den private krigsindustrien hele tiden søke å presse politkerne («budeiene» som melker befolkningen for penger) til å gi dem mer og mer av de offentlige midlene.

Ikke nok med det. De vil hele tiden arbeide for kriger fordi da åpnes de offentlig pengeslusene ytterligere. Krigsindustrien er elefanten i rommet for både fredsbevegelsen (nesten helt borte i Norge nå) og for miljø- og klimabevegelsen.

De sistnevnte tør ikke åpne munnen om hvordan krigene og krigsøvelsene virker på miljø og klima. Og de nevner aldri at den desidert største miljø- og klimatrusselen vi står overfor ikke er global forurensning og temperaturøkning, men en kjernefysisk krig med en helt ødeleggende global radioaktiv forurensning og en mangeårdig kjernefysisk vinter som vil drepe store deler av dyre- og plantelivet på jorden.

Kunnskapsløshet og unnlatenhet (en legger seg ikke ut med makten) preger i stor grad disse bevegelsene, slik jeg ser det.

Knut Lindtner (redaktør derimot.no)

Pentagon har brukt 15 billionar dollar sidan 2001. 54% gjekk til dei private entreprenørane

Kjøp aksjar i forsvarsindustrien? 

Av Stephen Semler

Situasjon

Krigskostnadsprosjektet gav ut ein rapport førre veke som konkluderte at frå skatteårene (SÅ) 2001-2020, brukte Pentagon 14 billionar, «der ein tredjedel til halvparten gjekk til forsvarsentreprenørar». 

Dette anslaget verkar for lågt og unødvendig vidt, so eg utførte min eigen analyse. Eg oppdaga at meir enn halvparten (54%) av pengane som Kongressen gav til Pentagon sidan (Skatteåret,SÅ) 2001 enda opp med å bli delt ut til den private sektoren.

Funn

Til forfattarens ære, er rapporten sitt meir presise anslag for prosentdelen av kontraktar til det amerikanske forsvarsdepartementet (Department of Defense, DOD) som gjekk til topp 5-selskapa sidan SÅ 2001 – Lockheed Martin, Raytheon, General Dynamics, Boeing, Northrop Grumman – ganske rett på øret. 

Forfattaren seier «ein fjerdedel til ein tredjedel» – min analyse viser at det er 27%. 

Pentagon brukte 15 billionar dollar sidan 2001. 54% (8 billionar, eller 8 000 000 000 000) gjekk til selskap i privat sektor. 

Dei topp-5 militære entreprenørane fekk 2,2B av dei 8B som Pentagon sette av til privatsektorkontraktar mellom SÅ2001 og tredje-kvartal 2021.

Diskusjon

Kva forklarer inkonsistensen mellom min analyse og Krigskostnadsrapporten som gjeld 1) total mengd av DOD-pengebruk, og 2) delen av DOD-pengebruk som gjekk til kontraktar i privat sektor? 

Når det gjeld 1), kom eg fram til 15 billionar i DOD-pengebruk og ikkje «meir enn 14 billionar», fordi studien min inkluderte SÅ2021. 

Når det gjeld 2), har eg ingen idé korleis forfattaren kom fram til «ein tredjedel til halvparten» fordi framgangsmåten ikkje er fullstendig forklart. Eg gjettar at forfattaren ikkje gjekk gjennom og la saman talet DOD-kontraktar manuelt for kvart skatteår (elles ville ikkje estimatet hans for kontraktsandel i DOD-budsjettet ha vore so vidt som det var [33-50%]). Han kan ikkje klandrast, derimot – det var det eg gjorde, og det tok evigheiter. 

Fordi budsjettmyndigheit og ikkje budsjettbruk [av midlar] er brukt i denne studien, er talet 54% sannsynlegvis eit underanslag. Ein annan grunn til at det truleg er eit underanslag, er fordi det totale DOD-budsjettet var brukt for SÅ2021, medan entreprenørdata (for topp-5 og ikkje-topp-5-selskapa) ikkje inkluderer data frå fjerde kvartal av SÅ2021. 

Takk for tida di

Stephen 

Kjelde: Speaking Security

Omsett og noke nedkorta av HFANoreg

Forsidebilde: Jakob Owens